Dierenfabel:  Een schaapje en een rammetje

  Hoog in de bergen leefde een kleine kudde schapen. Op een dag beviel een schaap in deze kudde van een mooie lammetje met een zachte en fijne vel. Deze schaap was echter anders. Zij wasnamelijk zwart, pikzwart.
     De moeder van het lammetje was verdrietig hierover. Ze piekerde en vroeg zich verwijtend af waarom dit juist haar moet overkomen. Aan de andere kant was ze blij, dat haar lammetje gezonden vol leven is.          
     Vanaf haar geboorte voelde het lammetje zich in een hoekje geduwd. Niemand wou met haar spelen. Het leven in deze kudde was voor haar saai en onprettig. Toen ze een schaap is geworden,nam zij de beslissing de wijde wereld in te gaan. 
     Vroeg in de morgen in het donker terwijl allen nog aan het slapen waren was ze vertrokken. Er gingen een, twee, drie dagen voorbij. De vierde dag kwam zij op een middelgrote alpenweide.Daar zag zij een klein wit rammetje dat aan het huilen was. Zij ging naar hem toe.                                                      
     “Wat is er met jou gebeurd dat je huilt?“
     Het rammetje antwoordde: „Zie je niet iets aan mijn bontje?“
     “Wat zou ik moeten zien dan? Is hij soms vies?“ Vroeg het schaapje vol onbegrip.
     “Mijn bont is compleet wit, sneeuwwit; antwoordde het rammetje met tranen in zijn ogen. Ben je daarom zo verdrietig?“ Glimlachte het schaapje.
     “Alle schapen in onze kudde hebben allemaal zwarte bont. Ik was weggestuurd om de kudde geen schande toe te brengen.“
     “Mijn lieve rammetje,“  zei het schaapje vol met liefde en likte daarbij zijn tranen af. Het schaapje was blij dat ze iemand heeft ontmoet met hetzelfde lot.
     Dan vertelde zij haar eigen verhaal. Het rammetje heeft met aandacht geluisterd. Op slag was zijn ziel opgelucht.
     Ze hebben besloten, samen verder te gaan. Ze vestigden zich op de alpenweide, waar ze elkaar hebben ontmoet. Na een tijdje kregen ze schitterende lammetjes. Twee witte en twee zwarte. Enniemand wond zich op over de kleur van hun bond. 
 
Dit Tsjechische fabel geschreven door Pavel Kováč
naar Nederlands vertaald Dana Lempersová